Być może nie wierzycie w to, że świat jest płaski i nie chcecie go w ten sposób przedstawiać. W najnowszej wersji QGISa jest na to prosty sposób.
Poniższy wpis powstał na podstawie informacji znalezionych tutaj: http://www.statsmapsnpix.com/2019/09/globe-projections-and-insets-in-qgis.html
Tak wygląda efekt końcowy mojego ćwiczenia
Kolejne wersje QGISa nie przestają zaskakiwać. Tym razem zademonstruje prosty trick do stworzenia mapy w bardzo ekspresowy sposób wykorzystując możliwości QGISa podłączonego do www 😉
1. Otwieram nowy projekt i w miejscu gdzie pojawią się koordynaty wpisuje ‘world’. Warstwa wektorowa, która pojawia się w głównym ekranie być może nie należy bardzo precyzyjnych, ale jest wystarczająca do prezentacji w dużej skali.
[To jest pierwszy wpis dotyczący Pythona – języka, który obecnie zgłębiam]
Ponieważ chciałem się nayczyć dodawania modułów do mojej biblioteki Pythona korzystając z pip – [“pip is a package management system used to install and manage software packages written in Python ” (źródło: https://pypi.org/project/pip/)%5D oraz ‘wiersza poleceń’ w systemie windows w pierwszej kolejności musiałem dowiedzieć się gdzie ów Python został zainstalowany. [w internecie można znaleźć wiele informacji o tym, że powinien znajdować się w
Czytaj dalejOdnalezienie opcji wyeksportowania pliku rastrowego (np. GeoTiffa) do popularnego formatu KMZ (GoogleEarth) wcale nie jest takie oczywiste, jak by można było tego oczekiwać.
Na szczęście za pośrednictwem QGISa można korzystać z biblioteki gdal (więcej na ich temat tutaj)
Jednym z narzędzie w niej zawartej jest gdal_translate [‘
The gdal_translate utility can be used to convert raster data between different formats, potentially performing some operations like subsettings, resampling, and rescaling pixels in the process.’ za https://www.gdal.org/gdal_translate.html%5D
(ten post z czasem będzie sukcesywnie edytowany)
Nawet jeśli przychodzi do tak prostej (lub raczej wcale nie prostej, a często stosowanej) czynności jak nadawanie georeferencji zdjęciom QGIS posiada większe możliwości niż mogło by się zdawać.
Przez dłuższy czas myślałem, że jest to możliwe jedynie przy pomocy (obecnie) wbudowanego Georeferencera
Jednak dla wszystkich tych, którzy korzystają z QGIS < 3.0 polecam wtyczkę o prostej nazwie Spline https://plugins.qgis.org/plugins/spline/ również korzystając
z kanału YT Klas Karlssona można się zapoznać z jej działaniem (przyznam, że ja nigdy nie korzystałem, z owego toolbara, o którym wspomina autor vloga i dopiero z tego filmu się o jego istnieniu dowiedziałem – u mnie w QGIS 2.18.15 go nie odnalazłem)
Alternatywnie można również wykorzystać algorytm zatytułowany Smooth, który łatwo odnajdziemy w Processing Toolbox
“This algorithm smooths the geometries in a line or polygon layer. It creates a new layer with the same features as the ones in the input layer, but with geometries containing a higher number of vertices and corners in the geometries smoothed out.”
Niejednoktoranie siadając do napisania artykułu lub propozycji projektu/grantowej posiadając dobry pomysł mamy problem z uporządkowaniem procesu badawczego lub też strukturyzacją naszej wiedzy – na szczęście w internecie można znaleźć sporo narzędzi, które mogą nam w tym pomoć. Jednym z nich jest Academic-Toolkit. Rozpisywać się na jego temat nie będę polecam zajrzeć na stronę projektu: https://www.academic-toolkit.com/
Natomiast drugim narzędziem, które mogę polecić jest OpenProj
– jest to program do planowania oraz zarządzania projektami/ zespołami badawczymi. Zachęcam do zapoznania się ze szczegółami na stroni wiki tego projektu https://en.wikipedia.org/wiki/OpenProj
Spośród innych dostępnych w secii tego typu oprogramowań to jest w pełni darmowe.
Jego największym minusem jest to, że nie jest do końca przystępny w użytkowaniu. Na szczęście w seriwsie YT można znaleźć sporo filmów instruktażowych, ktróre pomogą w stawianiu pierwszych kroków.
np https://www.youtube.com/watch?v=oiVnWX-J5Mo
Miałem chwile zwątpienia w możliwości QGIS, ale jak zwykle okazało się, że po prostu moje poszukiwania odpowiedzi na mój problem nie były dostatecznie dokładne – teraz śmieje się nad moją własną naiwnością – bo rozwiązanie było bardzo proste. Faktem jest, że na początku nawet nie byłem pewny w jaki sposób mogę sformułować pytanie do wujka Google i pewnie tu tkwił mój problem.
Pierwsza zasada QGIS – masz problem? Na pewno ktoś już miał go przed Tobą i pewnie istnieje już do tego wtyczka.
Z takiego założenia wyszedłem i po paru dniach (jak już ten problem przestał zdawać mi się tak istotny) znalazłem na niego rozwiązanie
Poniższy tutorail powstał przy użyciu wersji 1.2.6
Z doświadczenia mogę dodać, że zdjęcia warto wykonywać pionowe, na możliwie niskim pułapie (pomiędzy 50-100 m), w pasach do siebie równoległych
Ja korzystam z Dji Phantom 2 + GoPro Hero 3 Black + i-gotU GT-120 (postprcessing w GeoSetterze)
W wyniku niżej przedstawionej metody postępowania otrzymuje DSM + ortofoto
DSM oddaje kszatałt pokrycia powierzchni ziemii jednak faktyczna wysokość nie jest zgodna ze stanem faktycznym dlatego w ramach “postprocesingu” wykorzystuje znane mi punkty w terenie i na ich podstawie nadaje faktyczne wartości, zatem “korekcji” DSM. (przykład DSM przed korekcją poniżej- faktycznie teren jest dość płaski natomiast program uknuł różnicę 85 m 🙂 )
Korekcją nazwałem dodanie punktów kontrolnych.
Istnieje wiele narzędzi do wizualizacji numerycznego modelu terenu (NMT) ale Relief Visualization Toolbox (RVT) jest zdecydowanie najprostszym i najszybszym z nich, zatem dlaczego właśnie od niego nie zacząć?
Osobiście nie mam ulubionego programu do tworzenia wizualizacji NMT, każdy ma swoje plusy i minusy. Przykładowo Lidar Visualization Toolbox jest dość powolny a do tego wymaga plików w formacie BIL i to o specyficznym headerze – można to obejść stosując prostego programu tego samego autora ASCIIGrid2XYZ , który w szybki sposób dokona odpowiedniej konwersji, ale i to nie załatwi wszystkich naszych problemów. Musimy np. pamiętać o tym aby na końcu zapisywanego pliku ZAWSZE dodawać rozszerzenie .bil LiVT sam tego nie zrobi i potem ucina nazwy headera. Plusem tego program jest jego prostota oraz algorytmy, które w przystępny sposób są dostępne jedynie przy jego pomocy takiej jak LRM czy MSII.
archeogis 